‘Het is onmogelijk om aangenomen te worden voor geneeskunde als je pas net in Nederland bent’, dat kreeg Obaida Abdulrahman (25) te horen toen hij vijf jaar geleden vanuit Syrië hierheen kwam. Ook zou hij de taal nooit goed genoeg beheersen, werd hem gezegd. Vijf jaar later haalt Obaida alle vooroordelen onderuit als hij zijn succesverhaal op LinkedIn deelt: ,,Ik heb mijn bachelor geneeskunde gehaald.”

Jarenlang kreeg hij te horen waarom het níét zou lukken om chirurg te worden. ,,Het was vervelend, maar heeft me nooit aan het twijfelen gebracht”, vertelt Obaida nu, in vloeiend Nederlands. Hij deelde zijn verhaal op LinkedIn om te laten zien dat je met doorzettingsvermogen en hard werken je dromen waar kunt maken, ondanks de vooroordelen.

Zijn bericht ging viral. ,,Heel bijzonder was dat”, vertelt hij nog vol verbazing. ,,Ik heb zo veel inspirerende reacties ontvangen. Mensen die me helemaal niet kennen, feliciteerden me met mijn bachelor. Dat was heel mooi.” Eén reactie in het bijzonder raakte hem. ‘Door obstakels heen kunnen kijken, is een ware kunst’, luidde die. Dat is namelijk precies wat Obaida de afgelopen vijf jaar heeft gedaan.

Een nieuw leven

Als 20-jarige jongen, werd hij gedwongen zijn geliefde Syrië te verlaten. ,,Mijn leven, mijn vrienden, mijn familie, alles moest ik vaarwel zeggen”, blikt Obaida terug. Zelfs zijn studie geneeskunde, waar hij al twee jaar mee bezig was, moest hij afbreken om in Nederland opnieuw te beginnen. ,,Ik had nooit verwacht hier terecht te komen”, zegt hij nog steeds met een lach. Het is tekenend voor de positieve houding die hij heeft. Schouders eronder en doorpakken. ,,Ik was nou eenmaal hier, dus ik wilde er iets van maken ook.”

Om in aanmerking te komen voor een universitaire studie in Nederland, moest Obaida een schakeljaar volgen, waarin hij moest bewijzen dat hij voor de benodigde vakken vwo-niveau heeft. Scheikunde, natuurkunde, wiskunde, maar ook Nederlands. Ondertussen volgde hij dan ook een intensieve taalcursus aan de VU.

De Nederlandse taal

,,Het was zwaar”, geeft hij eerlijk toe. ,,Ik zat nog in de rouw van wat ik in Syrië achterliet, toen ik keihard moest werken om hier mijn vakken te halen en Nederlands te leren.” En dat laatste was ingewikkeld. ,,De Nederlandse taal is zo moeilijk”, lacht Obaida. ,,Sommige dingen zíjn gewoon zo in het Nederlands. Daar zijn geen regels voor.” Wanneer je ‘de’ of ‘het’ gebruikt, uitzonderingen op werkwoordvervoegingen, hij kreeg het maar moeilijk onder de knie.

,,Ondertussen werd ik door allerlei mensen gedemotiveerd. Mensen die bij het asielzoekerscentrum werkten en mijn docenten Nederlands vertelden me dat mijn taal perfect moest zijn als ik geneeskunde wilde gaan doen. Het zou me nooit lukken.” Of hem dat iets deed? ,,Helemaal niet. Ik wist hoe diep mijn passie zat om als chirurg mensen te helpen. Daar zou ik voor blijven werken.”

Het is dan ook dankzij zijn doorzettingsvermogen dat hij binnen een jaar zijn vwo-diploma haalde, zijn taalcertificaat binnensleepte én door de selectieprocedure van geneeskunde heen kwam.

Fouten maken

,,De eerste drie maanden van de studie waren heel moeilijk”, herinnert Obaida zich. Vooral zijn eerste Nederlandse presentatie was naar eigen zeggen ‘een drama’. ,,Ik was nerveus en kreeg geen zinnig woord uit mijn mond. Ik maakte allemaal fouten en ging over op het Engels.” Dat deed hij in zijn eerste jaar nog regelmatig, als het Nederlands hem te moeilijk werd. ,,Ik realiseerde me snel dat ik daarmee moest stoppen omdat het niet verstandig was. Als ik Nederlands wilde leren, moest ik fouten durven maken.”

En die fouten, die maakte hij daarna met plezier. ,,Ik sprak woorden soms verkeerd uit, maar daar kon ik altijd erg om lachen”, relativeert hij. Hij vond zijn draai bij de studie, begon zelf les te geven als student-assistent en hij dompelde zich onder in het Amsterdamse studentenleven. ,,Heel anders dan in Syrië. Ik ben het niet gewend alles te delen, en ineens deel ik mijn keuken en woonkamer met allemaal andere studenten.”

Trots

Ondertussen werkte hij aan zijn eigen stichting, Op Weg Naar Werk. ,,Ik wilde andere nieuwkomers in Nederland de begeleiding en motivatie bieden die ik zelf soms niet kreeg.” De stichting doet dat onder andere door taalcursussen te geven en studieondersteuning te bieden. ,,We hebben al heel veel mensen mogen helpen.”

Ook op zijn eigen prestaties mag hij trots zijn. Zijn bachelor is succesvol afgerond en inmiddels is Obaida begonnen met zijn coschappen. ,,Ik ontvang mijn eigen patiënten en word in het ziekenhuis echt gezien als arts.”

Van een taalbarrière tussen hem en zijn patiënten is absoluut geen sprake. ,,Ik krijg zelfs veel complimenten, omdat ik bijna accentloos Nederlands spreek.” De veelbelovende arts in opleiding verstaat moeiteloos de Nederlandse taal, maar nog meer dan dat. Als er iets is wat Obaida verstaat, is het wel de kunst om door obstakels heen te kijken.

Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met The Best Social Media.

Bron: redactie. (2021, 4 september). Obaida is net hier, leerde de taal én haalde bachelor geneeskunde: ‘Mensen zeiden dat het onmogelijk was’. AD.nl. https://www.ad.nl/werk/obaida-is-net-hier-leerde-de-taal-en-haalde-bachelor-geneeskunde-mensen-zeiden-dat-het-onmogelijk-was~ac20c2a5/?referrer=https://www.linkedin.com/